تشخیص و تشخیص های افتراقی رینوسینوزیت حاد
مدیریت رینوسینوزیت حاد
دی ۳, ۱۴۰۲تظاهرات بالینی رینوسینوزیت حاد
دی ۳, ۱۴۰۲| عموما تشخیص بر مبنای شرح حال و معاینه گذاشته می شود. |
| ترشح چرکی بینی به همراه گرفتگی بینی و احساس درد، پری و فشار در صورت که به مدت حداقل ۱۰ روز طول بکشد یا در طی ۱۰ روز ابتدا علائم بیماری بهبود یابد و سپس مجددا بیماری عود کند.از دیگر شاخص های مرتبط وجود تب برای مدت حداقل ۳ روز است. |
* معاینه فیزیکی
از عوارض رینوسینوزیت حاد، گسترش بیماری به فضای اربیت و داخل جمجمه است، لذا در معاینه بالینی باید توجه ویژه ای به معاینه سر و گردن داشت تا از وجود عوارض آگاه شد.
در معاینه باید به پروپتوز، ادم اطراف اربیت، حرکات چشم، تندرنس در صورت و علائم تحریک مننژ دقت کرد.
توصیه می شود حتما فضای قدامی بینی را با اسپکولوم معاینه و موقعیت سپتوم بینی، وجود ادم مخاطی، وجود ترشح، توده ها و پولیپ ها را ارزیابی کنید.
* تصویر برداری
| Cronal and Axial CT scanning of the ParaNasal Sinuses without contrastوجود کدورت با دانسیته مایع و بافت نرم در فضای سینوس ها در سی تی اسکن صورت و سینوس دو جهت (کرونال و آگزیال) بدون تزریق برای رینوسینوزیت حاد تشخیصی است.ضخیم شدن مخاط بدون وجود مایع واضح به بیماری رینوسینوزیت مزمن نزدیک تر است.وجود بافت های استخوانی، تخریب استخوانی، توده ها تشخیص های دیگری غیر از رینوسینوزیت حاد را مطرح می کند. |
نکته: عموما در مراحل اولیه بیماری (۱۰ روز اول) عامل بیماری را عوامل ویروسی در نظر می گیریم، با طولانی شدن علائم (بیش از ۷-۱۰ روز) شک به عوامل باکتریایی افزایش پیدا می کند.
* تشخیص های افتراقی رینوسینوزیت حاد
رینیت آلرژیک، رینوسینوزیت مزمن تشخیص داده نشده، میگرن، بیماری دهان و دندان شدید می باشد.
به ندرت بیماری های سیستمیک مانند بیماری وگنر و سارکوئیدوز هم علائم مشابه ایجاد می کنند.
نکته: در فراد با نقص سیستم ایمنی همیشه باید عوامل مهاجم قارچی را نیز در نظر داشت تا بیمار دچار عوارض جبران ناپذیر و حتی مرگ نشود.