تشخیص و تشخیص های افتراقی فلج بل

تشخیص فلج بل به صورت بالینی است و پس از رد سایر علل به درمان آن می پردازیم.

وجود ضایعات پوستی، وجود علائم نورولوژی دیگر بجز فلج عصب صورتی، علائم غیر اختصاصی (مثلا دو طرفه بودن، عدم درگیری چین پیشانی و … ) به ضرر تشخیص فلج بل است و نیازمند بررسی های بیشتر می باشد.

عفونت های گوش و سکته از مهمترین تشخیص های افتراقی فلج بل می باشد.

با توجه به این موارد معاینه اتوسکوپی گوش و لمس زائده مستوئید جهت بررسی وجود تندرنس جهت بررسی عفونت های گوش ضروری است.

هنگامی که آسیب مرکزی سبب فلج عضلات صورت شود، پیشانی در گیر نمی شود اما در فلج بل عضلات پیشانی هم درگیر می شوند و چین های پیشانی از بین می رود.

در مواردی که تشخیص واضح نیست انجام آزمایشات زیر برای یافتن علت فلج عصب صورتی ممکن است ضرورت پیدا کند:

1. ESR, CRP
2. testing for diabetes mellitus ( FBS, HbA1C, 2h-PG)
3. Lyme titer
4. HIV serology
5. angiotensin-converting enzyme and chest imaging for possible sarcoidosis
6. lumbar puncture for possible Guillian-Barre syndrome or MRI

7. هر بیمار مشکوک به فلج بل که حرکات قسمت پیشانی آن سالم است و یا توانایی حرکت چشم به خارج را نداشته باشد به جهت بررسی سکته می بایست تحت ارزیابی رادیولوژی (Brain CR scan or MRI) قرار بگیرد.