علائم بیماری به تدریج ایجاد می گردد. خود بزرگی پروستات تظاهرات بالینی چندانی ندارد بلکه علائم به خاطر اثر آن بروی مجرا، مثانه و کلیه ها ایجاد می شود.
شدت علائم بالینی با اندازه پروستات ارتباطی ندارد.
علائم بالینی بزرگی خوش خیم پروستات شامل:
توجه کنید که شایع ترین علائم بالینی بزرگی خوش خیم پروستات، علائم انسدادی هستند و اگر فردی علائم تحریکی بیشتری داشت باید تشخیص های دیگر را مد نظر قرار داد.
سایر علائم بزرگی خوش خیم پروستات شامل هماچوری انتهایی، احتباس ادراری که بیمار را مستعد سنگ و عفونت می کند، هموروئید و فتق به دنبال زور زدن برای دفع ادرار و بی اختیاری ادرار شامل بی اختیاری سرریزی (overflow) و بی اختیاری اضطراری (urge) است.
گاهی بیمار با علائم اورمی و نارسایی کلیه مراجعه می کند و علائم بالینی چندانی ندارند، به این بیماران اصطلاحا پروستاتیسم خاموش (silent prostatism) گفته می شود.
* در معاینه فیزیک می بایست به موارد زیر توجه کرد:
معاینه شکم به جهت بررسی توده زیر شکم که نشانه احتباس ادراری است.
معاینه پهلو ها به جهت بررسی هیدرونفروز و پیلونفریت (درد پهلو می دهد).
معاینه ژنیتالیا به جهت بررسی عوامل انسدادی دیگر ماند تنگی مجرا، کارسینوم مجرا، تنگی مه آ و فیموزیس.
معاینه رکتال به جهت بررسی غده پروستات (در بزرگی خوش خیم پروستات، پروستات قوام لاستیکی شبیه عضلات تنار دست پیدا می کند، تخمین سایز پروستات، افتراق از سرطان پروستات که قوام سفت و استخوانی دارد)
معاینه عصبی و توجه به راه رفتن بیمار، پارزی یک طرفه، وجود تومور و آتروفی عضلات که نشان دهنده یک بیماری عصبی باشد.
علائم اورمی شامل افزایش فشار خون، تاکی کاردی، ادم، تنفس تند، بوی بد و تلخ دهان، پری کاردیت، زنگ پریدگی ناخن ها، نوروپاتی محیطی و اختلال حواس است.