تشخیص سنگ کلیه و حالب

* در شرح حال بیمار می باید به چهار مورد توجه داشت:

۱.‌ عوامل خطر ایجاد سنگ مانند: چاقی، حجم کم ادرار، رژیم پر پروتئین، مصرف زیاد سدیم، سابقه خانوادگی، نقرس، جراحی های گوارشی، هیپرپاراتیروئیدی اولیه، بی حرکتی طولانی مدت و دارو ها (ایندیناویر، تریامترن، آلوپورینول، دیورتیک های لوپ، سولفونامید ها، آسیکلوویر و …).

۲. سابقه بیماری های کلیوی

۳. سابقه قبلی سنگ و اقدامات انجام شده قبلی

۴. بیماری هایی که درد کولیکی کلیه را تقلید می کنند:

* در معاینه فیزیکی ارزیابی علائم حیاتی بسیار مهم است:

تب، تاکی کاردی و افت فشار، همراهی سنگ با عفونت و سپسیس را نشان می دهند.

نکته مهم: هر گاه سنگ سبب احتباس ادرار (هیدرونفروز و …) شود و همراه با تب باشد، اورژانس اورولوژی می باشد و باید به سرعت احتباس ادراری بیمار را با کارگذاری استنت حالب یا درناژ از راه پوست درمان کرد.

* در بررسی های آزمایشگاهی به ارزیابی عملکرد کلیه و وجود عفونت ادراری و احتمال بارداری می پردازیم:

* در بررسی های تصویربرداری هدف اثبات وجود سنگ، رد کردن سایر تشخیص های افتراقی، مشخص کردن عوارض سنگ، محل قرار گیری سنگ و کمک به تصمیم گیری برای اقدامات درمانی است: