تظاهرات بالینی زگیل پوستی

زگیل های پوستی شکل های بالینی متنوعی دارند.

از جمله شایع ترین آن ها پاپول ها یا پلاک های گنبدی شکل، اگزوفیتیک (بیرون زده) و هیپرکراتتوتیک است که اغلب در انگشتان و سطح دورسال دست ها و زانو و آرنج ها دیده می شود.

یافته اختصاصی که در زگیل پوستی خصوصا فرم شایع آن دیده می شود، نقاط سیاه رنگی است که در سطح ضایعه دیده می شود و نشان دهنده مویرگ های ترومبوزه است.

زگیل های کف دست و پا به صورت پاپول و پلاک های اندوفیتیک (فرورفته) دیده می شود که در هنگام راه رفتن یا فشار دادن ممکن است به علت رشد ضایعه به سمت داخل دردناک باشد.

در نواحی صورت، پلک و گردن ممکن است زگیل به صورت ضایعات منفرد طویل و نازک و انگشتی شکل که به آن ها زگیل نخی شکل (filiform wart) گفته می شود باشد.