تشخیص عفونت هلیکوباکتر پیلوری
مدیریت و درمان عفونت هلیکوباکتر پیلوری
دی ۳, ۱۴۰۲تظاهرات بالینی عفونت هلیکوباکتر پیلوری
دی ۳, ۱۴۰۲تست های تشخیصی هلیکوباکتر پیلوری به دو گروه تقسیم می شوند؛ گروه اول تست های تهاجمی بر مبنای آندوسکوپی و گروه دوم تست های غیر تهاجمی است.
در افراد مسن (بالای ۶۰ سال) یا افرادی که علائم هشدار دهنده دارند جهت بررسی علت سوءهاضمه یا دیس پپسی از تست های تهاجمی استفاده می شود؛ در باقی شرایط از تست های غیر تهاجمی استفاده می شود (به فصل سوءهاضمه رجوع کنید ).
| ۱. انجام تست اوره آز برو روی نمونه بافت (بیوپسی) گرفته شده توسط آندوسکوپی است. این تست ساده و سریع است و ظرف مدت حداکثر ۲۴ ساعت وجود هلیکوباکتر پیلوری را مشخص می کند. |
| ۲. بررسی پاتولوژی و بافت شناسی بر روی نمونه بافت گرفته شده است و می تواند علاوه بر تعیین وجود هلیکوباکتر پیلوری، سایر یافته های بافت شناسی را هم تعیین کند. نتیجه این تست با مهارت پاتولوژیست در ارتباط است. |
| ۳. انجام کشت میکروبیولوژی از نمونه بافت گرفته شده است که حساسیت چندانی ندارد، اما اختصاصیت بالایی دارد و در صورت رشد باکتری می تواند حساسیت آنتی بیوتیکی آن را هم مشخص کند. |
| ۱. تست تنفسی اوره (H.pylori urea breath test: UBT) است. برای انجام این تست بیمار باید به مدت حداقل ۶ ساعت ناشتا باشد. |
| ۲. تست آنتی ژن هلیکوباکتر پیلوری در مدفوع (Stool H.pylori antigen test) است. از تست تنفسی ارزان تر می باشد، همچنین دقیق و مناسب است. |
| ۳. تست سرولوژی آنتی بادی IgG بر علیه هلیکوباکتر پیلوری است (serum H.pylori IgG test)، دقت این تست از تست تنفسی کمتر است اما برای بیماران راحت تر است. |
نکته: جهت ارزیابی پاسخ به درمان و ریشه کن شدن هلیکوباکتر پیلوری معمولا از تست های غیر تهاجمی (UBT & Stool H.pylori antigen test) استفاده می شود. با این وجود در بیمارانی که با زخم پپتیک تحت درمان قرار گرفته اند، برای اطمینان از بهبود کامل و رد کردن سرطان معده می بایست مجددا تحت بررسی آندوسکوپی و پاتولوژی قرار بگیرند.
برای ارزیابی پاسخ به درمان به وسیله آندوسکوپی، باید ۶ هفته از مصرف هرگونه آنتی بیوتیک و ترکیبات بیسموت و ۲ هفته از مصرف دارو های مهار کننده پمپ پروتون (PPI) گذشته باشد.
برای ارزیابی پاسخ به درمان به وسیله تست های غیر تهاجمی (UBT & Stool H.pylori antigen test)، باید ۴ هفته از مصرف هرگونه آنتی بیوتیک و ترکیبات بیسموت و ۲ هفته از مصرف دارو های مهار کننده پمپ پروتون (PPI) گذشته باشد.
نکته: جهت ارزیابی پاسخ به درمان، تست های سرولوژی قابل استفاده نیستند.
نکته: جهت تشخیص و ارزیابی پاسخ به درمان در بارداری، تست UBT به علت در معدص قرار گرفتن با دوز پایین کربن رادیواکتیو بهتر است استفاده نشود.